การตรวจหาและตอบสนองต่อความเสื่อมสภาพของร่างกายผู้ป่วยตั้งแต่เนิ่นๆ ในการดูแลทั่วไป

การระบุความเสื่อมสภาพของร่างกายผู้ป่วย

การระบุความเสื่อมสภาพของร่างกายผู้ป่วยตั้งแต่เนิ่นๆ เป็นกุญแจสำคัญในการรักษาอาการที่ร้ายแรง เช่น ภาวะติดเชื้อในกระแสเลือด อย่างไรก็ตาม ตัวบ่งชี้เบื้องต้นอาจจะปรากฏขึ้นอย่างแผ่วเบา ทำให้การตรวจจับยากขึ้นและมีความจำเพาะในแต่ละบุคคล

การเพิ่มความซับซ้อน, บ่อยครั้งที่สัญญาณหรืออาการหลายอย่างที่แสดงร่วมกันสามารถบ่งบอกถึงการเริ่มมีอาการที่ร้ายแรงกว่าที่จะวินิจฉัยโดยดูจากสัญญาณหรืออาการอย่างใดอย่างหนึ่ง การเชื่อมต่อจุดต่างๆ เพื่อดูภาพรวมกลายเป็นสิ่งสำคัญต่อการตัดสินใจอย่างชาญฉลาดในการให้การดูแลที่รวดเร็วขึ้น

พื้นที่ดูแลทั่วไปต้องเผชิญกับความท้าทายที่แตกต่างมากมายจากการตรวจหาความเสื่อมสภาพของร่างกายผู้ป่วยเบื้องต้น

• ระดับความรุนแรงของผู้ป่วยเพิ่มขึ้น แต่อัตราส่วนระหว่างเจ้าหน้าที่ต่อผู้ป่วยโดยทั่วไปไม่ได้เพิ่มขึ้น
• พนักงานจำนวนมากที่มีระดับการฝึกอบรม และประสบการณ์ทางการแพทย์ที่ต่างกันเป็นผู้ที่ตรวจวัดสัญญาณชีพผู้ป่วย
• ตัวบ่งชี้ที่สำคัญบางอย่างของการเสื่อมสภาพไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการตรวจวัดสัญญาณชีพตามปกติ (เช่น อัตราการหายใจ Is & Os, ระดับของการรับรู้)
• โดยทั่วไปแล้วสัญญาณชีพจะไม่ถูกตรวจวัดอย่างต่อเนื่องในการตั้งค่านี้ แต่จะมีการตรวจวัดเฉพาะจุดระหว่างรอบทุกๆ 4-6 ชั่วโมง ขึ้นอยู่กับผู้ป่วย เวลาที่ใช้ในการประเมินผู้ป่วยระหว่างการเยี่ยมตรวจข้างเตียงจะกลายเป็นสิ่งสำคัญในการรวบรวมข้อมูลที่ครอบคลุมและทำให้สามารถดำเนินการได้ เพื่อให้แพทย์สามารถตอบสนองได้อย่างรวดเร็วเพื่อส่งผลต่ออาการของผู้ป่วย

แผนกดูแลทั่วไปสามารถปรับปรุงการตรวจหาตั้งแต่เนิ่นๆ โดยไม่รบกวนขั้นตอนทางการแพทย์มากได้อย่างไร

ความสำคัญของการตรวจหาตั้งแต่เนิ่นๆ

การวิจัยชี้ให้เห็นว่าสัญญาณและอาการแสดงของการเสื่อมสภาพทางการแพทย์สามารถตรวจพบได้เร็วถึง 6 ถึง 8 ชั่วโมงก่อนเกิดเหตุการณ์หรือการยับยั้ง¹ อย่างไรก็ตาม สัญญาณและอาการแสดงของการเสื่อมสภาพทางการแพทย์อาจตรวจพบได้ยากในระยะเริ่มแรก

• การเสื่อมสภาพ ในสภาวะทางการแพทย์ของผู้ป่วยมักเกิดก่อนเหตุการณ์สำคัญหลายชั่วโมง ทำให้เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลมีโอกาสที่จะรักษาหากการตรวจพบสัญญาณและอาการเกิดขึ้นแต่เนิ่นๆ
• การปฏิบัติตามหลักฐานเพื่อแก้ไขปัญหาการเสื่อมสภาพทางการแพทย์ในระยะเริ่มต้นรวมไปถึง การนำทีมดูแลผู้ป่วยก่อนวิกฤต (RRT) มาใช้
• การให้ข้อมูลที่กลั่นกรองอย่างชาญฉลาดแก่ผู้ดูแลทางการแพทย์อย่างรวดเร็วเกี่ยวกับสภาวะเฉพาะของผู้ป่วยที่ข้างเตียงสามารถปรับปรุงการสนับสนุนการตัดสินใจทางการแพทย์ได้
• เพื่อช่วยในการตรวจหาแต่เนิ่นๆ วิธีการติดตามและกระตุ้น (TTMs) โดยการกำหนดคะแนนตัวเลขให้กับสัญญาณและอาการเฉพาะที่ผู้ป่วยอาจแสดงออกหรือพูด

ในการใช้คะแนนการเตือนล่วงหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่งคะแนนอัตโนมัติ แทนที่จะใช้การคำนวณด้วยตนเอง ได้แสดงให้เห็นแล้วว่าสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพได้

• พยาบาลที่ใช้การตัดสินใจเชิงวิเคราะห์เปิดใช้งาน ทีมดูแลผู้ป่วยก่อนวิกฤต (RRT) มากกว่าการใช้สัญชาตญาณถึง 2 เท่า²
• การคำนวณ Modified Early Warning Score (MEWS) 3 ครั้งต่อวัน ส่งผลให้มีการเรียก RRT มากเป็นสองเท่า และลดจำนวนการย้าย ICU ลงถึง 40%³
• การใช้ Pediatric Early Warning Score (PEWS) ของหน่วยกุมารแพทย์ส่งผลให้ 85% ของเด็กที่มี PEWS ≥3 มีอาการดีขึ้นภายใน 24 ชั่วโมงหลังจากการได้รับการรักษาทางการแพทย์อย่างรวดเร็ว⁴

แนวทางแก้ปัญหาสำหรับการปรับปรุงการตรวจจับและช่วยเหลือการตัดสินใจในดูแลที่รวดเร็วขึ้น

ดูเป็นเรื่องที่น่ากลัวในการรวมกระบวนการซึ่งเป็นการรวบรวมข้อมูลสำคัญเพื่อการตรวจจับการเสื่อมสภาพของผู้ป่วย และนำไปใช้ช่วยในการตัดสินใจทางการแพทย์ แนวทางที่ควรพิจารณาคือการทำให้ส่วนนี้สำคัญและเป็นธรรมชาติของกระบวนการรวบรวมสัญญาณชีพที่แพทย์ดำเนินการทุกวัน

เครื่องตรวจวัดสัญญาณชีพ Welch Allyn Connex® สามารถช่วยให้โรงพยาบาลรวบรวมการวัดสัญญาณชีพไปพร้อมกับการรวบรวมข้อมูลการสังเกตผู้ป่วยเพิ่มเติม ทั้งหมดนี้อยู่ในขั้นตอนการทำงานเดียว

• สัญญาณชีพและข้อมูลที่เก็บรวบรวมเพิ่มเติมจะคำนวณโดยอัตโนมัติเพื่อสร้างคะแนนผู้ป่วยโดยรวมบนอุปกรณ์ข้างเตียงโดยตรง
• แพทย์จะได้รับข้อความแจ้งการดำเนินการตอบสนองเฉพาะตามคะแนนผู้ป่วยและระเบียบการที่คุณสะดวก
• จากนั้นข้อมูลที่สมบูรณ์จะถูกส่งไปยังบันทึกของผู้ป่วยใน EMR โดยตรง

สรุป

ในขณะที่แผนกการแพทย์/ศัลยศาสตร์ยังคงดูแลผู้ป่วยที่มีความรุนแรงสูง พวกเขาต้องการเครื่องมือที่ใช้งานง่ายเพื่อช่วยระบุสัญญาณของการเสื่อมสภาพของผู้ป่วย และสอดคล้องกับขั้นตอนการทำงานที่มีอยู่ การใช้คะแนนการเตือนล่วงหน้าแบบอัตโนมัติ เช่น รูปแบบที่มีในอุปกรณ์ตรวจจับสัญญาณชีพของ Welch Allyn Connex สามารถสนับสนุนการตัดสินใจของแพทย์ได้ทันท่วงทีเพื่อตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของผู้ป่วยที่ข้างเตียง

เอกสารอ้างอิง

1. การใช้คะแนนการเตือนล่วงหน้าที่ดัดแปลงทางอิเล็กทรอนิกส์เพื่อดึงดูดทีมที่ตอบสนองอย่างรวดเร็วในช่วงต้นของการเสื่อมสภาพทางการแพทย์; Melody A. Rose, DNP, RN; Lee Ann Hanna, PhD, RN; Sareda A. Nur, MD; Constance M. Johnson, PhD, RN. Journal for Nurses in Professional Development & Volume 31, Issue 3.

2. Parker, C. J. (2557). โมเดลการตัดสินใจที่ใช้โดยพยาบาลศัลยกรรมทางการแพทย์เพื่อกระตุ้นให้ทีมตอบสนองอย่างรวดเร็ว MedSurg Nursing, 23(3), 159-164.

3. Ludikhuize, J., Borgert, M., Binnekade, J., Subbe, C., Dongelmans, D., & Goossens, A. (2557) การวัดมาตรฐานของคะแนนการเตือนล่วงหน้าที่แก้ไขแล้วส่งผลให้มีการนำระบบการตอบสนองอย่างรวดเร็วมาใช้เพิ่มขึ้น: การศึกษากึ่งทดลอง Resuscitation, 85(2557): 676-82.

4. Ennis, L. (2557) คะแนนการเตือนล่วงหน้าของเด็กในหอผู้ป่วยเด็ก: ความคิดริเริ่มในการปรับปรุงคุณภาพ การพยาบาลเด็กและเยาวชน, 26(7): 25-31.